دام و طیور

یه مقاله کاملی درباب عفونت کیسه زرده در سایت جهان کاوه خوندم که در بخشی از مقاله درباره علائم این بیماری صحبت کرده بود. تو سایت جهان کاوه گفته بود:

میزان مرگ و میر زودرس (early chick mortality (ECM)) در جوجه‌ها یکی از عوامل مهمی است که کیفیت تولید مرغ را تعیین می‌کند. عفونت کیسه زرده (Yolk sac infection (YSI)) یکی از شایع‌ترین علت‌های مرگ و میر زودرس یا ECM گزارش شده است.
امفالیت یا عفونت کیسه زرده در طیور جوان اتفاق می‌افتد. فضاهای آلوده و کثیف که باکتری بیشتری وجود دارد، احتمال ایجاد عفونت را بالاتر می‌برد. کیفیت ضعیف جوجه که توسط عفونت کیسه زرده آشکار می‌شود، باعث افزایش مرگ و میر، تاخیر در رشد و کیفیت پایین لاشه در دو هفته اول پرورش پس از جوجه ریزی می‌گردد. عفونت باکتریایی کیسه زرده، منجر به زوال و تجزیه زرده شده و جوجه‌ها را از موادمغذی و آنتی‌ بادی‌های مادر محروم می‌کند. این موضوع خطر ابتلا به عفونت‌های بعدی در جوجه را افزایش می‌دهد.
علائم بالینی (Clinical Signs) امفالیت جوجه یا عفونت کیسه زده طیور عبارتند از:

 التهاب ناف: تورم و قرمزی اطراف ناف
 ورم شکم: شکم پرنده متورم و بزرگ شده است.
 ناف خیس یا باز (Wet or open navel)
تغییر رنگ ناف (Discoloration of navel): نقطه سیاه روی شکم
چسبندگی اطراف مقعد: اطراف مقعد پرنده به دلیل مدفوع آبکی و چسبناک آلوده می‌شود.
کیسه زرده جذب نشده و بزرگ
 بوی بد: بوی تخم مرغ گندیده
ضعف و افسردگی: پرنده بی حال و کم انرژی است. سر پرنده افتاده و رو به پایین است.
چشم‌های بسته: پرنده تمایلی به باز کردن چشم‌های خود ندارد.
کاهش اشتها: پرنده علاقه‌ای به غذا خوردن نشان نمی‌دهد.
کاهش وزن‌گیری جوجه: آنها نمی‌توانند وزن اضافه کنند و میزان مرگ و میر از سن هچ تا دو هفته افزایش می‌یابد.
پرهای ژولیده و کدر
 اسهال: مدفوع پرنده آبکی و شل است.
جمع شدن در نزدیکی منبع گرما: جوجه‌ها سرشان پایین می‌آید و نزدیک منابع گرما جمع می‌شوند.
گرفتگی ریه گاهی اوقات: زیرا پرنده سرما می‌خورد
مرگ در 2 هفته اول پس از جوجه‌ریزی : جوجه ها یا طیورهای مبتلا معمولاً تا چند ساعت قبل از مرگ طبیعی به نظر می‌رسند.